Thuis.

Het einde van 2015 is in zicht. Dat betekent dat het vliegtuig naar Nederland bijna klaarstaat. Dan laat ik Cambodja even voor wat het is en daar kijk ik best naar uit. Gewoon even in Nederland zijn.

Daar waar afval oprapen geen baan is voor een kind. Waar begrafenissen niet bestaan uit tenten op straat en zeven dagen lang lawaai. Waar gaten in de weg slechts een uitzondering zijn. Waar het verschil tussen heel arm en heel rijk niet zo ontzettend groot lijkt en niet alle rijken hoeven te showen dat ze zo ontzettend rijk zijn. Waar men bij huizen naar binnen kan kijken, zonder dat daar een muur voor staat. Waar nieuwe geasfalteerde wegen niet binnen een jaar weer veranderd zijn in landweg vanwege het regenseizoen. Waar niet elke week een prachtig koloniaal gebouw wordt gesloopt en voor twee jaar veranderd in een bouwplaats voor een hoge flat. Waar afval niet zonder pardon op straat wordt gegooid. Waar katten niet bedoeld zijn als barbecue vlees. Waar mensen zonder baan niet meteen hoeven te bedelen voor hun dagelijks brood. Waar macht en corruptie niet altijd hand-in-hand gaan. Waar de dingen zijn die mij Nederlands maken en dat Nederland mijn thuis is. Waar m’n familie is en mijn grote fiets. En de Hema.

Ik mis het niet, maar ik mis het wel. Ik ben moe en ik heb er naar uitgekeken. Het was een mooi jaar. Heel mooi.

En dan na drie weken in Nederland, weet ik wat ik weer zo mis.

Mister Channy die me overal ophaalt als ik weer een lekke band heb. Sreytouch die met alle liefde m’n haar knipt als het door zon weer is veranderd in een bosje stro. Sambo die altijd voor me klaarstaat als er drempel verzakt, het dak lekt of de hor stuk is. De tuktukchauffeurs op de hoek van de straat die me altijd begroeten met een luid ‘Hello!’, alsof ze me in geen dagen hebben gezien. De kleine steegjes en brede boulevards. De bananenbomen langs de weg. Al die mensen en dingen die ik in de afgelopen twee jaar om me heen heb verzameld en die het voor mij zo thuis maken. M’n vrienden, m’n buren, m’n klas en m’n collega’s. De markt om de hoek. De kleur groen van rijstvelden. De hitte. De drukte. M’n huis. M’n kat. Ja, zelfs het regenseizoen mis ik dan.

Living with your heart in two places; it will be a very merry Christmas.