Je weet pas wat je mist, als het er niet is. Hmm, ik weet niet of dat altijd opgaat. Althans, niet voor mij. Ik mis iets als ik er mee geconfronteerd wordt en dat het dan niet in mijn bereik ligt.
Lees ik in een oude verwaaide Libelle (hoe is die hier terecht is gekomen?) over rozenboteljam, kaneelthee en najaarskapsels, dan denk ik “hè, herfst”. En er gaat een zucht van weemoed. De enige splinter herfst die hier valt is een bak regen. Ja, jammer.
Ik mis de herfst, nu. Ik lees erover en hier is geen herfst.
Laatst na zonsondergang rennen er kinderen door de straat met een lampion. Gunst, Sint Maarten, is het eerste wat door mijn hoofd schiet. Ik kan zo vlug niet zien of er een kaarsje in de lampion gaat of dat het echt zo’n blauw-geel-rood Blokker-stokje is, zoals ik die ken. Het is wat kouder voor de tijd van het jaar, maar hé, dit komt niet eens in de buurt van mijn Sint Maarten herinneringen. Waarin ik weken geplakt en geknutseld had aan een lampion en op de avond zelf is het natuurlijk regen en/of wind. De lampion verpakt in een plastic zak tegen de regen, batterijen na twee straten leeg van de kou en meer dan eens zwiept een rukwind mijn kunstwerkje in een willekeurige heg. Afijn, herfst in volle glorie, spanning, sensatie en snoep. Heel veel snoep.
Ik vraag de huisbazin wat dit is. Is het een feest? Of een overgewaaide rage? Geïmporteerde lampionnen uit een ander deel van Azië?
Het blijkt een heus maanfestival, van veelal Chinese mensen. De maan in september blijkt de grootste te zijn dit jaar volgens de Chinese telling, vandaar. Ze bidden/offeren voor een nieuwe maan. Veel Cambodjanen hebben Chinese roots, dus die vieren dit. Maar er zijn ook genoeg Cambodjanen die meedoen voor de gezelligheid. Ze houden wel van een feestje.
Om het voor de kinderen leuk te houden, krijgen ze een lampion als zelfvermaak. Daar rennen, ja rennen, ze dan mee door de straten. Niks geen liedjes, niks geen snoep. Sint Maarten, maar dan without the benefits, zal ik het maar noemen. Tja, voor snoep moet je zeker eerst echt herfstweer trotseren.
En terecht.
Annemiek.
Joke Stoppelenburg says
Ik zal wel wat herfstbladeren op sturen, jullie hebben meer buiten zwembaden, hebben wij weer niet.