Het is de dag van de parent-teacher conversations (ptc). 25 kinderen met hun ouders komen langs om met mij te praten. Voor de meeste ouders is het de eerste keer dat ze mij zien en ik hen. Ik kan niet zeggen dat de ptc’s me niks doen.
Ik zou heel erg kunnen zeuren over het feit dat de ouders op een willekeurig tijdstip binnenkomen, zodoende mijn zorgvuldige geplande schema in de war gooien of te laat komen. Of klagen omdat juist de ouders die je graag wilt spreken, helemaal niet op komen dagen.
Leerling H. komt binnen met zijn moeder. Zijn moeder kan geen Engels. Pedagogisch of niet, leerling H. moet vertalen tijdens het gesprek. Er is op dit moment even niemand anders beschikbaar en ik snap eigenlijk niet waarom H. dit niet zou kunnen doen.
Elke zin die ik vertel over zijn werkhouding of cijfers, vertaalt hij moeiteloos in het Khmer. Ik zie hem per zin groeien. Hij vertelt over zichzelf, hij herkent zich in mijn beschrijvingen en vertelt dit alles aan zijn moeder. Ik zie haar ook groeien per zin die haar zoon haar vertelt. Hij zegt waar hij goed in is en waar hij hulp bij nodig heeft. Moeder glimt van trots, een grote lach verschijnt op haar gezicht.
Ik ben trots op beide; moeder die de tijd en moeite neemt om naar school te komen en te luisteren en H. die zich bewust wordt van zijn leerproces.
Het is niet gemakkelijk, Engels leren als tweede taal. Meer dan eens zit het ons in de weg.
Na het gesprek zie ik H. en zijn moeder gearmd de gang uit lopen. En daarom houd ik van mijn werk.
Annemiek.
Hi Annemiek, vanavond weer een aantal van je blogs gelezen.. tot deze moest ik even helemaal teruglezen. Dit verhaal vond ik wel ook weer een heel mooi beschreven beeld. Ontroerend ook. Zo mooi om te zien lijkt me, en al zijn sommige gebruiken en gewoontes moeilijk te vertalen.. geluk, trots en blijdschap (en nog veel meer van die dingen) zijn dan toch gewoon universeel en zie je van de gezichten af. Kun je ook beelden via webcam leveren? Al is dat ook weer niet echt nodig, met de manier waarop je schrijft 😉
Momenteel zit je middenin een andere ‘periode’ op je blog, de onbegrijpelijke huisbaas die blijkbaar een reden heeft gevonden om het huurcontract te beëindigen.. wens je veel succes om een andere plek te bemachtigen en weer je eigen stekkie van te maken. Bedankt voor de leuke inkijkjes in je bijzondere avonturen!
Groetjes Alyda
Oudergesprekken zijn meestal zo kort dat ik het vooral toegepaste gesprekstechniek vind.
Hoe nuttig de samenwerking tussen docent en ouder dan ook mag zijn.
Vriendelijke groet,