Ambassades hebben iets mysterieus, iets ongrijpbaars. Ik weet nooit echt precies wat er gebeurd, behalve dan dat het vaak belangrijk is. Zeggen ze.
Ik ben in mijn leven al in een aantal ambassades geweest. In Phnom Penh is geen Nederlandse ambassade, wel een Thaise. Wat ik van al die bezoeken heb meegekregen; a) er zijn strenge openingstijden, check vooral wanneer de ambassade niet open is (hierbij worden de feestdagen van zowel het gastland als het ambassadeland gehonoreerd) – ik denk serieus dat de Thaise ambassade precies 8 dagen open is geweest in de maand mei. b) volg het protocol, of anders kun je de volgende dag dat de ambassade open is weer gezellig terugkomen met je hele papierwinkel. c) breng mee: anti-muggen spul en geduld.
Klokslag half negen, ik had vrij gekregen van school, stond ik aan de poort van de Thaise ambassade. Buiten was de eerste controle; of ik wel een formulier wilde invullen. Gelukkig was dat allemaal allang geregeld en kon ik meteen door naar binnen. Nou, meteen ook weer niet. Want de ambassade zat nog met een hangslotje aan de deur op slot. De gedeeltes waar de visums worden geregeld, zijn vaak niet de gedeeltes waar de meeste subsidies naartoe gaan binnen een ambassade, gok ik. Binnen was er sowieso niet gebudgeteerd op muggenspray. Een hele wolk muggen zwermde algauw om mij heen. Gelukkig maar, want de mevrouw achter de balie was in geen velden of wegen te bekennen en dus had ik in de tussentijd iets te doen.
Toen de mevrouw tevoorschijn kwam; overhandigde ik haar alle papieren (zeg maar gerust; een klein boekwerk per persoon). Ze kon precies drie woorden Engels: passport, pay money. Meer was opzich ook niet echt nodig. Ook hier stond ik binnen tien minuten weer buiten. Dit viel wel een beetje in het niet bij die drie maanden zweet en tranen die er aan vooraf gingen om alle documenten in orde te krijgen.
Nu alles zowaar rond lijkt te zijn; resident permits, police checks, Engelse toetsen, vertalingen, stempels van andere ministeries en de enkel laatste spullen moeten worden ingepakt; is dit ook wel een mooi moment om te vertellen dat de volgende halte Bangkok gaat zijn!
Annemiek.
Haha, ik dacht nog hier ga ik even voor zitten want dat wordt een lang verhaal. Not. Gelukkig maar dat door die grondige en tijdrovende voorbereiding alles nu zo snel verliep :)! Veel succes in Bangkok!!
Wat Foka dacht, dat dacht ik ook.
Na het verhaal van je moeder over de Thaise ambassade in Den Haag
is dit eerder een grappig geschreven verslag.
Veel plezier en geluk samen in Bangkok.