Je weet pas wat je mist, als het er niet is. Hmm, ik weet niet of dat altijd opgaat. Althans, niet voor mij. Ik mis iets als ik er mee geconfronteerd wordt en dat het dan niet in mijn bereik ligt.
Lees ik in een oude verwaaide Libelle (hoe is die hier terecht is gekomen?) over rozenboteljam, kaneelthee en najaarskapsels, dan denk ik “hè, herfst”. En er gaat een zucht van weemoed. De enige splinter herfst die hier valt is een bak regen. Ja, jammer.
Ik mis de herfst, nu. Ik lees erover en hier is geen herfst. [Read more…]