Een paar weken terug was ik in Parijs. Ik had me voorgenomen dat ik een Europese zomer zou creëren. Na een week in Spanje ging dat al redelijk lukken. Ik was niet in Parijs voor het EK, gek genoeg heb ik daar amper iets van gemerkt op wat banners op het station na. [Read more…]
De afterparty
De 10 kilometer van Phnom Penh was gepland. Ik had dus kunnen trainen, maar daar is het helaas niet echt van gekomen. De hitte was vaak mijn excuus. Toch kan ik alvast verklappen dat ik het volbracht heb. Tien volle kilometers hardlopen in tropische temperaturen. [Read more…]
Vaccinaties
Phnom Penh is weliswaar de hoofdstad van Cambodja, een echte wereldstad is het niet. Het is zeg maar het Zwolle van Azië, met alle respect. Ik geloof ook niet dat ik in een echte metropool heel gelukkig zou zijn, nee, Phnom Penh past prima (en het allitereert zo lekker).
Ik dacht dat ik totaal geen stadsmens was. Ik heb het platteland nodig, gras, koeien, wuivend riet en het geluid van vogels. Maar inmiddels heb ik mijn eigen oase in de stad gevonden. Ik hoor nog steeds vogels op mijn balkon en fietsen door de stad vind ik eigenlijk net zo leuk als over het plattelaand.
Omdat ik hier nu al een tijdje woon, krijg ik ook een soort van imago. Sindskort ben ik bijvoorbeeld de buitenlander met de piano. “Hè, waar komt dat lawaai vandaan?” “Oh, van die barang hiernaast.”
Ook weet ik dat andere mensen uit de straat me de koppige buitenlander vinden. Ik ben in hun ogen nog totaal niet ingeburgerd, want ik heb nog steeds geen brommer gekocht. I see you every day, why you not buy motobike?
Echter een kleine stad heeft ook zijn nadelen. Of nadelen, dingen waar je alert op moet zijn. [Read more…]
Machteloos
Gisteravond had ik een heel leuk feestje. Gezellige mensen, prachtig huis en goede gesprekken. Nu een paar uur na thuiskomst schrijf ik dit verhaal. Het is half vijf ’s ochtends. Een verhaal dat ik liever niet schrijf.
Op het feestje praatte ik lang met één van mijn buren en inmiddels goede vriend. Een behoorlijk bereisde Amerikaan. Ik heb veel respect voor hem. We praten over Cambodja, over hoe dit land zich kan ontwikkelen, waar wij als niet-Cambodjanen kunnen helpen, onderwijs, belastingen, politiek, corruptie. Samen fietsen we na afloop naar huis. Hij gaat het huis op de eerste verdieping binnen, ik ga nog een trap hoger. Ik bedenk hoe fijn het is om goede vrienden om me heen te hebben.
Eenmaal in bed word ik een paar uur later wakker gebeld door één van mijn andere beste vrienden in de stad. Één zijn van tijdelijke werknemers is na een avondje werken voor de deur in elkaar geslagen en aangerand. [Read more…]
De hitte
Met de snelheid waarmee de tijd vliegt, zo snel komt ook het hete seizoen dichterbij. Dat is een onontkoombaar gegeven. Om even een beeld te geven van het hete seizoen; mijn collega’s noemen het excruciating hot en de gevoelstemperatuur reikt met gemak boven de 50 graden.
Vanwege de warmte ligt het tempo in het dagelijks leven nog lager en zijn er in het stadsbeeld nog meer slapende mensen te vinden in tuktuks, hangmatten of op stilstaande brommers.
Maar om nu de komende maanden hangend in een tuktuk door te brengen vanwege de hitte, nee. En om de ‘leg mij asjeblief in een bad met ijsblokjes’-inzinking te voorkomen, zijn hier een paar manieren. [Read more…]
- « Previous Page
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- …
- 13
- Next Page »